خانه داروغه مشهد | یادگار معماری دوران قاجار در مشهد

خانه داروغه مشهد | یادگار معماری دوران قاجار در مشهد

ایرانگردی خراسان رضوی مشهد

شهر مشهد فراتر از حرم مطهر رضوی، گنجینه‌ای از آثار تاریخی و فرهنگی کشورمان ایران را در خود جای داده است. در میان این گنجینه‌ها، خانه‌های تاریخی با معماری اصیل و دلنشین نقشی مهم در بازتاب هویت و فرهنگ این شهر ایفا می‌کنند. یکی از این خانه‌های ارزشمند، خانه داروغه مشهد است که با معماری منحصربه‌فرد و پیشینه تاریخی خود، به یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم این شهر تبدیل شده است. این مقاله به بررسی جامع این بنای تاریخی می‌پردازد و ابعاد مختلف آن را از نظر معماری، تاریخچه و امکانات مورد بررسی قرار می‌دهد. با ما همراه باشید.

خانه داروغه کجاست؟

خانه داروغه مشهد گوهری پنهان در بافت تاریخی شهر، در خیابان نواب صفوی قرار دارد. این بنای تاریخی با فاصله‌ای اندک (حدود ۹ دقیقه) از مرکز شهر به آسانی قابل دسترسی بوده و به دلیل قرارگیری در نزدیکی حرم مطهر امام رضا (ع)، از موقعیت مکانی ممتازی برخوردار است. نزدیکی آن به دیگر جاذبه‌های تاریخی مشهد همچون گنبد خشتی و خانه تاریخی توکلی، بر اهمیت و جذابیت آن افزوده است. پیشنهاد می‌کنیم اگر به بازدید از خانه داروغه رفتید، حتماً سری هم به گنبد خشتی و خانه تاریخی توکلی بزنید.

آدرس: استان خراسان رضوی، مشهد، محله بزرگ نوغان، ریز محله قبر میر، خیابان نواب صفوی، شارستان رضوی، راسته حوض مسگران، کوچه داروغه

علت نام‌گذاری خانه داروغه

نام‌گذاری این خانه بر اساس نام یوسف خان هراتی، آخرین داروغه مشهد و اولین رئیس نظمیه صورت گرفته است. یوسف خان به منظور ایجاد فضایی مناسب برای پذیرایی‌های رسمی و میزبانی از مهمانان بلندپایه، دستور ساخت این عمارت را صادر کرد. این عمارت نمادی از قدرت و جایگاه وی در آن دوران به شمار می‌رفت. خانه داروغه با معماری باشکوه و تزئینات چشم‌نواز خود نه تنها یادگاری از دوران قاجار است، بلکه اهمیت حفظ و پاسداشت از میراث فرهنگی و تاریخی این مرز و بوم را نیز به ما گوشزد می‌کند. بازدید از این بنا فرصتی ارزشمند برای آشنایی با سبک زندگی و فرهنگ مردم مشهد در گذشته را فراهم می‌آورد و بازدیدکنندگان را به سفری در دل تاریخ دعوت می‌کند.

تاریخچه خانه داروغه

این بنای تاریخی که در اواخر دوره قاجار ساخته شد نه تنها یادگاری از معماری آن دوران به شمار می‌رود، بلکه گواهی بر دگرگونی‌های اجتماعی و فرهنگی این شهر در طول تاریخ است. خانه داروغه در اواخر دوره قاجار به عنوان محل پذیرایی از مهمانان ویژه یوسف خان هراتی، داروغه مقتدر مشهد بنا شد. این بنا با معماری چشم‌نواز و تزئینات ظریف، نمادی از شکوه و ثروت صاحب‌خانه بود. مصالح مرغوب، فضاهای دلنشین و طراحی هنرمندانه خانه داروغه را به مکانی منحصربه‌فرد در میان خانه‌های مسکونی آن دوره تبدیل می‌کرد. متأسفانه، اطلاعات دقیقی درباره جزئیات زندگی یوسف خان هراتی و نقش این خانه در رویدادهای تاریخی آن دوران در دست نیست؛ اما می‌توان تصور کرد که خانه داروغه شاهد رفت و آمد شخصیت‌های مهم و برگزاری مراسم‌های باشکوه بوده است.

خانه داروغه پس از مرگ یوسف خان هراتی به وراث او رسید. در طول سال‌ها این خانه شاهد روزهای خوش و ناخوش بسیاری بوده است. خانه داروغه تا سال ۱۳۶۶ همچنان به عنوان یک خانه مسکونی مورد استفاده قرار می‌گرفت؛ اما با گذشت زمان وراث به تدریج از رسیدگی به آن غافل شدند. پس از آن خانه توسط یکی از هیئت‌های مذهبی میبد یزد خریداری شد و برای برگزاری مراسم‌های مذهبی مورد استفاده قرار گرفت. متأسفانه، عدم توجه به مرمت و نگهداری بنا باعث شد که خانه داروغه به تدریج رو به زوال و نابودی برود. سال‌ها غفلت و بی‌توجهی خانه داروغه را به یک بنای متروکه و در حال تخریب تبدیل کرده بود؛ اما خوشبختانه، در طرح بهسازی و نوسازی شهر مشهد به این خانه تاریخی توجه شد و به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. ثبت ملی خانه داروغه گامی مهم در جهت حفظ و احیای این اثر ارزشمند بود.

سال ۱۳۹۱ را می‌توان نقطه عطفی در تاریخ خانه داروغه دانست. در این سال شهرداری منطقه و شرکت عمران و مسکن‌سازان ثامن، با خرید و مرمت خانه داروغه جانی دوباره به آن بخشیدند. عملیات مرمت با دقت و ظرافت فراوان انجام شد و تلاش شد تا اصالت بنا حفظ شود. خانه پس از اتمام مرمت به عنوان یک مکان دیدنی و جاذبه گردشگری در شهر مشهد به روی عموم باز شد. امروزه خانه داروغه به عنوان یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری شهر مشهد، مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی قرار دارد. این بنا با معماری زیبا و فضاهای دلنشین بازدیدکنندگان را به سفری در تاریخ می‌برد. خانه داروغه علاوه بر ارزش تاریخی و معماری، نمادی از احیای هویت تاریخی و فرهنگی شهر مشهد نیز به شمار می‌رود. احیای این خانه نشان می‌دهد که با تلاش و همت می‌توان آثار ارزشمند تاریخی را از نابودی نجات داد و به نسل‌های آینده منتقل کرد.

مرمت خانه داروغه

خانه داروغه با هدف برگزاری پذیرایی‌های رسمی و مجالس مهم طراحی شده بود. پس از سال ۱۳۶۶ وراث تصمیم گرفتند این خانه را به هیئتی مذهبی در شهر میبد یزد بسپارند تا به عنوان مکانی برای انجام مراسم و مناسک مذهبی مورد استفاده قرار بگیرد. این تغییر کاربری هرچند به حفظ بنا کمک کرد؛ اما با گذر زمان و عدم رسیدگی کافی، خانه داروغه به مرور فرسوده و در معرض نابودی قرار گرفت. با این وجود، تلاش‌های صورت گرفته در سال ۱۳۹۱ توسط شهرداری منطقه و شرکت مسکن‌سازان ثامن شرایطی فراهم آورد تا این اثر ارزشمند تاریخی به دست توانمند معماران و مرمت‌کاران مجرب بازسازی و مرمت شود. نکته بسیار مثبت در این مرمت اصولی حفظ اصالت، معماری و هویت تاریخی بنا بود؛ به طوری که مرمت خانه داروغه نه تنها باعث ماندگاری آن شد، بلکه توجه سازمان‌ها و نهادهای جهانی را نیز به خود جلب کرد و در سال ۲۰۱۶ موفق شد جایزه حفظ آثار تاریخی یونسکو را دریافت کند. این موفقیت نشان‌دهنده اهمیت نگهداری اصولی بناهای تاریخی و پیوندی عمیق با فرهنگ، تاریخ و هویت ملی است که توسط این پروژه به خوبی به تحقق رسید.

معماری و پلان خانه تاریخی داروغه مشهد

خانه تاریخی داروغه مشهد یکی از آثار منحصر به فرد معماری محسوب می‌شود که با تلفیق دو فرهنگ معماری ایرانی و روسی، هویتی ویژه و زیبا به خود گرفته است. این بنا نه تنها از نظر فنی و طراحی، بلکه از حیث هنری نیز نمونه‌ای بارز از خلاقیت معماران و تلفیق سنت و معماری برون‌مرزی به شمار می‌رود که به صورت هنرمندانه در ساخت آن به کار رفته است. ساخت این خانه به دست معماران روسی انجام شده است؛ معماران روس با درنظر گرفتن الگوهای معماری ایرانی و افزودن المان‌های خاص معماری روسی، فضای متفاوت و دلنشینی ایجاد کرده‌اند که در میان بناهای تاریخی ایران بی‌نظیر است. خانه داروغه مشهد را در زمینی به مساحت ۱۱۰۰ متر مربع ساخته‌اند و نکته قابل توجه این است که حدود یک متر از سطح زمین پایین‌تر قرار دارد.

معماران خانه داروغه برای طراحی کلی بنا از الگوی متداول خانه‌های ایرانی بهره برده‌اند که به آن سه طرف ساخت می‌گویند؛ بدین معنا که خانه در سه ضلع اصلی شمال، شرق و غرب حیاط قرار گرفته است و ضلع چهارم که به اصطلاح ضلع غلام نامیده می‌شود، معمولاً فضاهای خدماتی را دربر می‌گیرد. این ساختار باعث شده است که حیاط مرکزی به فضایی خصوصی و دلپذیر برای ساکنان تبدیل شود و دید به این فضا در تمام ضلع‌ها وجود داشته باشد. چنین نقشه‌ای علاوه بر حفظ حریم خصوصی، امکان تهویه و نورگیری مناسب را نیز تأمین می‌کند.

خانه داروغه از نظر تزئینات و نمای خارجی تلفیقی هنرمندانه از ظرافت‌های معماری ایرانی و جزئیات سبک روسی است. تندیس‌های گچی ظریف و استادانه که در نمای بیرونی به کار رفته‌اند، جلوه‌ای زنده و پُرحرارت به ساختمان بخشیده‌اند. این تندیس‌ها شامل مجسمه‌هایی از سر شیر، فرشته‌ها و انسان‌ها هستند که نه تنها جنبه تزئینی دارند، بلکه نمادهایی از استقامت، حفاظت و شکوه به حساب می‌آیند. استفاده از آجرکاری‌های دقیق و سازه‌های چوبی تزئین شده در سقف و تراس، نمونه بارز مهارت دست معماران و استادکاران است که توانسته‌اند ترکیبی هماهنگ و متعادل میان اصالت ایرانی و تزیینات روسی ایجاد کنند.

حیاط خانه با دو باغچه کوچک و یک حوض زیبا در وسط، فضایی دلنشین و آرامش‌بخش را فراهم آورده است. این طرح یادآور ویژگی‌های شناخته شده معماری ایرانی است که همواره به باغچه‌ها و آبنماها به عنوان عناصر مهم فضای داخلی خانه نگاه می‌کند. حضور این بخش‌ها در خانه داروغه به زیبایی محیط افزوده و همزمان در ایجاد حس آرامش و لطافت هوا نیز نقش حیاتی داشته است. یکی از مشخصه‌های بارز طراحی این خانه، وجود تراسی با پله‌های دو طرفه است که به طرز هنرمندانه‌ای نشانه‌ای از معماری شرق اروپا و روسیه را به نمایش می‌گذارد. ویژگی که در معماری ایرانی آن زمان کمتر دیده می‌شد. علاوه بر تراس، استفاده از تزیینات چوبی در سقف و سایر قسمت‌ها نیز نشانه‌هایی از سبک روسی هستند که در تقابل و تکمیل با عناصر ایرانی، از این خانه یک اثر تاریخی بی‌نظیر ساخته‌اند.

مصالح به کار رفته در ساخت خانه داروغه به خوبی معرف باور معماران به اصالت مصالح بومی و سنتی است. آجر، خشت، کاشی و چوب موادی هستند که در بنا به کار رفته و هر یک به سهم خود نقش مهمی در زیبایی، استحکام و دوام بنا دارند. استفاده از این مصالح ضمن حفظ ارتباط ساختمان با فرهنگ معماری ایرانی، به دلیل سازگاری بالای آن‌ها با شرایط اقلیمی منطقه، تجربه زندگی در این خانه را دلپذیرتر می‌سازد.

قسمت های مختلف خانه داروغه مشهد

خانه داروغه مشهد نمونه‌ای بارز از معماری سنتی ایرانی به شمار می‌رود که با دقت و هوشمندی بسیار در طراحی و ساخت این خانه به کار رفته است. این خانه علاوه بر جلوه‌های بصری زیبا، به واسطه کاربردهای عملی و تدابیر معماری منحصربه‌فردش توانسته ساکنان خود را در برابر شرایط اقلیمی مختلف محافظت کرده و آسایش و آرامش آن‌ها را تضمین کند. در ادامه به بررسی دقیق‌تر بخش‌های مختلف این بنا می‌پردازیم و اهمیت هر کدام را در ساختار کلی آن تحلیل می‌کنیم:

ایوان و تراس‌ها

یکی از نخستین بخش‌هایی که به محض ورود به خانه داروغه مشهد نظر هر بیننده‌ای را جلب می‌کند، ایوان و تراس‌های آن است. تراس اصلی این خانه به واسطه وجود چهار ستون بلند آجری که به صورت هنرمندانه‌ای کار شده‌اند، به فضایی محصور و دلپذیر بدل شده است که از نظر بصری جذابیت بالایی دارند. در دو طرف این تراس پله‌هایی قرار گرفته که به زیبایی سازه اضافه می‌کنند و همزمان دسترسی آسان به حیاط را هم ممکن می‌سازند. در هر دو طبقه این بنا ایوان‌هایی تعبیه شده‌اند که کاربردهایشان متفاوت است؛ ایوان طبقه اول دارای ابعادی وسیع و شکوه‌مند است و مکانی مناسب برای پذیرایی از مهمانان ویژه به شمار می‌آید، در حالی که ایوان طبقه دوم فضایی کوچک‌تر و صمیمی‌تر را برای گفتگوها و استراحت فراهم می‌کند. این تفکیک فضایی هوشمندانه از نظر فرهنگی و اجتماعی نیز اهمیت زیادی دارد و نشان‌دهنده توجه معماران به جزئیات رفتاری و حفظ حریم خصوصی افراد خانه است.

گرمایش و حمام

یکی از نکات بسیار برجسته‌ای که خانه داروغه را نسبت به سایر خانه‌های هم‌دوره خود متمایز می‌کند، بخش گرمایش و حمام آن است. وجود اولین حمام خصوصی و شومینه مشهد در این خانه، نشانگر سطح بالای تکنولوژی و رفاه مورد نظر صاحب‌خانه است. حمام خصوصی علاوه بر اهمیت بهداشتی، منزلت و جایگاه اجتماعی یوسف خان هراتی و میهمانانش را به ما نشان می‌دهد. شومینه نیز به شکل هوشمندانه‌ای در بخش زمستان‌نشین خانه تعبیه شده است؛ این مکان که عمدتاً در فصول سرد سال مورد استفاده قرار می‌گیرد، با شومینه گرم می‌شود و دمای متناسب و مطبوعی را برای ساکنان به ارمغان می‌آورد. قرارگیری شومینه در این قسمت نشان‌دهنده درک عمیق معماران از نیازهای اقلیمی و فرهنگی آن زمان بوده است.

تابستان‌نشین و زمستان‌نشین

یکی از نکات هوشمندانه در طراحی خانه داروغه مشهد، تقسیم فضاها بر اساس فصل استفاده است که سازگاری معماری با شرایط طبیعی و اقلیمی را بازتاب می‌دهد. در آن دوره که تأمین انرژی به شکل امروزی آسان و رایج نبود، معماران مجبور بودند با استفاده از موقعیت جغرافیایی ساختمان و قوانین طبیعت، نیازهای گرمایشی و سرمایشی را برطرف کنند. به همین دلیل فضاهای زمستان‌نشین به گونه‌ای طراحی شده‌اند که تجهیزات تأمین حرارت مانند شومینه و مطبخ در آن‌ها متمرکز شده‌اند و این قسمت رو به آفتاب ساخته شده تا در روزهای سرد سال، حداکثر بهره‌مندی از گرمای طبیعی فراهم شود. در مقابل، بخش تابستان‌نشین پشت به جهت آفتاب ساخته شده تا در تابستان‌های گرم، فضای خانه خنک باقی بماند. اتاق‌های بادگیر و حوض آب در این قسمت نیز به عنوان تدابیر طبیعی برای تسکین گرما و ایجاد نسیم خنک عمل می‌کردند. این تقسیم‌بندی فصلی و به کارگیری انرژی‌های طبیعی برای خلق آسایش حداکثری، نشان از هوشمندی ویژه معماران آن زمان دارد.

ستون‌ها

ستون‌ها یکی دیگر از عناصر شاخص و قابل توجه در خانه داروغه مشهد هستند که با نمایی چشم‌گیر و ظرافتی مثال‌زدنی طراحی شده‌اند. چهار ستون آجری موجود در ایوان اصلی نقش سازه‌ای دارند و همزمان به عنوان یک اثر هنری نیز جلوه‌گری می‌کنند. جزئیات کار شده روی این ستون‌ها شامل کاشی‌های هشت‌ضلعی و نقوش گل و گیاه، هنر و ذوق صاحب‌نظران دوره را به نمایش می‌گذارد. علاوه بر آن، عبارات دینی همچون بسم‌الله الرحمن الرحیم و محمد (ص) شمع جمع آفرینش بر بالای ستون‌های ایوان غربی نوشته شده که ضمن تأکید بر جنبه‌های معنوی، به زیبایی و اهمیت فرهنگی بنا می‌افزاید. این ستون‌ها به نوعی نمادی از ایمان، هنر و استقامت به حساب می‌آیند که در کالبد خانه تنیده شده‌اند.

مطبخ

بدون شک هر خانه ایرانی سنتی به وجود یک مطبخ یا آشپزخانه نیاز دارد و خانه داروغه مشهد نیز از این قاعده مستثنی نیست. طراحی مطبخ در این خانه از لحاظ معماری بسیار هوشمندانه و کاربردی صورت گرفته است. این مکان در بخش زمستان‌نشین تعبیه شده تا علاوه بر تأمین غذای ساکنان، حرارت حاصل از پخت و پز را نیز به عنوان منبع گرما در خانه مورد استفاده قرار دهد. قرار دادن مطبخ در سمت زمستان‌نشین باعث می‌شود علاوه بر افزایش کارایی این قسمت از خانه، انرژی تولید شده به طور مؤثری برای گرم نگه داشتن فضا به کار گرفته شود. این چیدمان دقیق و هدفمند نه تنها نشان از ذکاوت طراحان دارد، بلکه بیانگر چگونگی ترکیب نیازهای عملی با ملاحظات اقلیمی بوده است که نسل‌های بعدی می‌توانند از آن الگوبرداری کنند.

کاربری خانه داروغه مشهد

خانه تاریخی داروغه در مشهد مانند بسیاری از بناهای دوره قاجار، ابتدا به عنوان محل سکونت و مرکز برگزاری مهمانی‌های یوسف خان هراتی مورد استفاده قرار می‌گرفت. در سال ۱۳۶۱ شمسی و با انتقال ملک به هیئت مذهبی روستای شهیدیه میبد، کاربری آن تغییر اساسی یافت و به حسینیه‌ای تبدیل شد که میزبان مراسم مذهبی بود و حتی اعضای هیئت در آن اقامت می‌کردند. این تحول در کاربرد بنا گرچه با ارزش‌های فرهنگی مذهبی همخوان بود؛ اما به دلیل نبود برنامه‌های منظم نگهداری و مراقبت، به تدریج شرایط خانه را رو به زوال برد. با این حال در سال ۱۳۹۱ شهرداری مشهد به همراه شرکت عمران و مسکن‌سازان ثامن وارد عمل شدند و با سرمایه‌گذاری و تخصص خود، مرمت و بازسازی مجدد خانه را آغاز کردند. این خانه از سال ۱۳۹۴ به بعد به شکلی متفاوت جایگاهی نو یافت و به عنوان موزه‌ای فرهنگی و تاریخی افتتاح شد. این موزه امروز علاوه بر جذب گردشگران داخلی و خارجی، فرصتی برای آموزش و آشنایی مردم با سبک زندگی، معماری و تاریخ منطقه فراهم کرده است. این تحول نمونه‌ای موفق از احیای آثار ملی و حفظ میراث فرهنگی کشور به شمار می‌رود.

قیمت بلیط، ساعت کار و زمان پیشنهادی بازدید از خانه داروغه

انتخاب زمان مناسب برای بازدید از خانه های تاریخی همچون خانه داروغه اهمیت زیادی دارد؛ چرا که هوای مشهد در فصل‌های گرم تابستان و سرمای زمستان ممکن است تجربه گردشگری را تحت تاثیر قرار دهد. به همین دلیل ماه‌های بهاری، زمانی که هوا معتدل، دلپذیر و مناسب برای گشت و گذار است به عنوان بهترین زمان پیشنهادی برای بازدید از این خانه تاریخی معرفی می‌شود. علاقه‌مندان و گردشگران می‌توانند روزانه از ساعت ۸ صبح تا ۱۸ عصر از این مجموعه دیدن کنند. همچنین، موزه در روزهای جمعه بنا بر رسم و قوانین محلی این مکان تعطیل است. ساعات کاری مجموعه در ایام نوروز که تقاضای بازدید بالا می‌رود و به منظور کنترل ازدحام جمعیت و فراهم آوردن رفاه بیشتر برای بازدیدکنندگان، افزایش می‌یابد و موزه از ساعت ۸ صبح تا ۲۲ شب فعالیت می‌کند. مدت زمان پیشنهادی برای بازدید کامل از بخش‌های مختلف این خانه تاریخی کمتر از یک ساعت است؛ این زمان کافی است تا بازدیدکنندگان با سبک معماری، تزئینات داخلی، فضای زندگی و کاربردهای مختلف تاریخی آن آشنا شوند. بلیط بازدید از این موزه در سال ۱۴۰۴ مبلغی ناچیز در حد چند هزار تومان تعیین شده که با توجه به ارزش فرهنگی و تاریخی مجموعه بسیار مقرون‌به‌صرفه به نظر می‌رسد. به طور کلی، بازدید از خانه داروغه فرصتی منحصربه‌فرد است که می‌تواند علاوه بر تفریح جنبه آموزشی، فرهنگی و تاریخی نیز برای بازدیدکنندگان داشته باشد.

دیدنی‌های اطراف خانه داروغه مشهد

پیشنهاد می‌کنیم اگر باری بازدید از خانه داروغه به مشهد سفر کرده‌اید، حتماً از جاهای دیدنی‌ مشهد اطراف خانه داروغه نیز بازدید کنید. جاذبه‌های دیدنی اطراف خانه داروغه مشهد عبارت‌اند از:

حرم امام رضا

حرم مطهر امام رضا (ع) بی‌شک یکی از مهم‌ترین و مقدس‌ترین جاذبه‌های شهر مشهد و حتی کل ایران است که هر ساله میلیون‌ها زائر و گردشگر را به سوی خود جذب می‌کند. این مکان مقدس به عنوان نگین درخشان شهر مشهد نه تنها از نظر مذهبی واجد اهمیت فراوان است، بلکه به لحاظ تاریخی، معماری و فرهنگی نیز طیفی عظیم از زیبایی‌ها و ارزش‌های متنوع را در دل خود جای جای می‌دهد. فاصله نزدیک حرم امام رضا از خانه داروغه مشهد باعث می‌شود تا گردشگران پس از بازدید از این بنای تاریخی و فرهنگی به راحتی بتوانند به زیارت حضرت ثامن‌الحجج مشرف شده و در فضای معنوی و روحانی این مکان آرامش یابند. معماری شاهکار و زیبایی‌های هنر اسلامی در ساخت حرم شامل گچ‌بری‌ها، مقرنس‌کاری‌های ظریف و کاشی‌کاری‌های رنگارنگ محیطی نفیس و باشکوه را ایجاد کرده است که حس زائران را از نظر معنوی تقویت می‌کند. همچنین، فعالیت‌های فرهنگی، مراسم‌های مذهبی و رونق اقتصادی پیرامون حرم زمینه‌ای مناسب برای توسعه گردشگری و تعامل فرهنگی است که ارزش بازدید و زیارت از این مکان را دوچندان می‌کند.

بازار کوثر

بازار کوثر برای دوست‌داران خرید و بازارگردی یکی از جاذبه‌های جذاب مشهد به حساب می‌آید. این بازار که قدمتی تاریخی دارد، به عنوان یکی از مراکز خرید قدیمی شهر شناخته می‌شود و تنوع کالاهای عرضه‌شده در آن پاسخ‌گوی گستره وسیعی از نیازهای زائران و گردشگران است. از پوشاک و صنایع‌دستی گرفته تا سوغاتی‌های سنتی و خوراکی‌های محلی، همه را می‌توان در بوتیک‌ها و مغازه‌های کوچک و بزرگی یافت که در فضایی صمیمی و پرجنب و جوش گرد هم آمده‌اند. نزدیکی این بازار به حرم مطهر امام رضا و صحن کوثر یکی از مزایای مهم آن به شمار می‌رود و موجب می‌شود گردشگران بتوانند در بازدیدهای متوالی خود، خریدی آسان و مقرون‌به‌صرفه داشته باشند. قیمت‌های مناسب و کیفیت معقول محصولات این بازار همراه با فضای فرهنگی و تاریخی آن، تجربه‌ای شیرین و جذاب برای هر بازدیدکننده رقم می‌زند.

پارک وحدت

پارک وحدت به عنوان بزرگ‌ترین و پربازدیدترین فضای سبز شهر مشهد، محیطی سرشار از آرامش، نشاط و تفریح را برای مردم و زائران مهیا می‌سازد. این پارک با وسعت قابل توجه در حدود ۲۰ هکتار، جاذبه‌های متنوعی را ارائه می‌دهد که هر کدام به نحوی می‌توانند لحظات خوشی را برای بازدیدکنندگان رقم بزنند. از دریاچه مصنوعی و آبنماهای زیبا گرفته تا شهربازی کودکان و امکانات قایق‌سواری، همه در این پارک گرد هم آمده‌اند تا فضایی دوست‌داشتنی و دلپذیر را فراهم کنند. افزون بر این، امکانات ورزشی متعددی چون زمین‌های تنیس، شطرنج، اسکیت و دیگر خدمات ورزشی پارک وحدت را به یکی از مراکز مهم ورزش و تفریح در شهر تبدیل کرده‌اند. جالب است بدانید نزدیکی این پارک به حرم امام رضا بر جذابیت آن افزوده و سبب شده که زائران و گردشگران بتوانند علاوه بر زیارت، یک روز پز از آرامش را در دل طبیعت و محیطی تفریحی سپری کنند.

خانه تاریخی توکلی

خانه تاریخی توکلی یکی از نمونه‌های برجسته معماری و هنر سنتی دوره قاجار در مشهد است که به دلیل ترکیب هنرمندانه عناصر معماری و تزئینات خاص خود شهرت بسیاری دارد. این خانه که توسط احسان خان قرایی معمار برجسته آن زمان ساخته شده، جلوه‌هایی از هنرهای ساختمانی دوره قاجار را به نمایش می‌گذارد. تزئینات ظریف آجرکاری، کاشی‌کاری‌های رنگارنگ و پنجره‌های چوبی منبت‌کاری شده فضایی تاریخی همراه با احساس اصالت را به بازدیدکنندگان هدیه می‌دهد. فضای بزرگ حیاط و وجود حوض زیبا در مرکز آن، نور و هوای تازه را وارد بنا می‌کند و محیطی دلنشین برای گردشگران فراهم می‌آورد. همچنین، ستون‌ها و ایوان‌های گچی با نقوش گیاهی و هندسی مزید بر زیبایی مجموعه‌اند و شکوه معماری سنتی ایرانی را به نمایش می‌گذارند. این خانه یادآور روزگارانی است که هنرمندان معماری و صنعتگران خبره، با دقت و مهارت زندگی را در بناهایی فاخر به تصویر می‌کشیدند.

گنبد خشتی

گنبد خشتی آرامگاه امامزاده سید محمد، یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی و معنوی مشهد است که قدمتی بیش از ۶۰۰ سال دارد و بخش مهمی از میراث فرهنگی و دینی شهر به شمار می‌رود. این بنا با سبک معماری منحصربه‌فرد و استفاده از آجر به عنوان مصالح اصلی، نمایانگر هنر دوران تیموری و صفوی است. فضای داخلی گنبد خشتی به وسیله چهار شاه‌نشین و ورودی هشتی که دارای سقفی بلند و گچ‌بری‌های ظریف است، جلوه‌ای خاص و متفاوت به خود می‌گیرد. تزئینات با کتیبه‌های قرآنی شامل آیات سوره ملک و سوره واقعه، فضایی معنوی و روحانی را برای بازدیدکنندگان فراهم می‌آورد و حس پیوندی عمیق با تاریخ و باورهای مذهبی را به بیننده منتقل می‌کند. این بنا که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده نه تنها به عنوان مکانی زیارتی، بلکه به عنوان یک شاهکار تاریخی مورد احترام و بازدید قرار می‌گیرد. گنبد خشتی در کنار سایر آثار تاریخی مشهد، پیوندی است از گذشته پرشکوه شهر با حال حاضر که هر بازدیدکننده‌ای را به سفری در دل تاریخ می‌برد.

سخن پایانی

خانه داروغه مشهد با معماری زیبا، تاریخچه غنی و امکانات متنوع یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم شهر مشهد است. این خانه نه تنها یک بنای تاریخی است، بلکه نمادی از هویت و فرهنگ این شهر نیز به شمار می‌رود. بازدید از خانه داروغه فرصتی مناسب برای آشنایی با معماری اصیل ایرانی، تاریخچه شهر مشهد و فرهنگ مردم این منطقه خواهد بود. توصیه می‌شود در سفر به مشهد حتماً از این خانه تاریخی دیدن کنید تا تجربه‌ای متفاوت از بازدید از یک بنای تاریخی به دست آورید. اگر سابقه بازدید و دیدار نزدیک با این خانه را داشته‌اید، مشتاقانه منتظر شنیدن نظرات و تجریبات شما هستیم.

سؤالات متداول

این خانه در خیابان نواب صفوی، راسته حوض مسگران، کوچه داروغه قرار دارد. این خانه یکی از آثار تاریخی ارزشمند نزدیک حرم مطهر امام رضا (ع) است.

اگر به دنبال بهترین راه دسترسی به خانه داروغه هستید، تنها کافی است سوار تاکسی‌هایی شوید که از نزدیکی حرم عبور می‌کنند. با خودروی شخصی نیز می‌توانید به شارستان رضوی بروید و از آنجا باقی مسیر را از راسته مسگرها به سمت خانه پیاده‌روی کنید.

از جاهای دیدنی اطراف خانه داروغه مشهد می‌توان به خانه تاریخی توکلی، گنبد خشتی، حرم امام رضا، بازار کوثر و پارک وحدت اشاره کرد.

بله، بازدید از خانه رایگان نیست و باید مبلغی جزئی حدود چند هزار تومان را به عنوان ورودی بپردازید.

فصل بهار به دلیل شرایط آب و هوایی و دمایی مناسب، بهترین زمان بازدید از مشهد و جاهای دیدنی آن نظیر خانه داروغه است.

این خانه در اواخر دوره قاجار و در حدود سال ۱۳۲۱ هجری قمری ساخته شد. به همین دلیل دارای معماری سنتی قاجاری با تلفیق سبک‌های روسی و ایرانی است.

این خانه متعلق به داروغه (رئیس نظمیه) وقت  و آخرین داروغه مشهد به نام یوسف خان هراتی بوده است. به همین دلیل با عنوان خانه داروغه شناخته می‌شود.

این خانه دارای تزیینات چوبی، آجرکاری‌ زیبا، ایوان و پنجره‌های مشبک رنگی است. همچنین، در طراحی آن به وضوح تأثیراتی از معماری روسی دیده می‌شود.

بله، این بنا با شماره ثبت ۶۳۵۷ در ۷ مهرماه سال ۱۳۸۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این ثبت به دلیل ارزش فرهنگی و معماری ویژه خانه انجام شده است.

بازدید کامل از این خانه تاریخی معمولاً بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه زمان می‌برد. بازدیدکنندگان می‌توانند در این مدت از اتاق‌ها، حیاط و تزیینات معماری لذت ببرند.

قطعاً بله؛ فضای سنتی و معماری زیبای خانه داروغه محیطی بسیار مناسب برای عکاسی، گردش‌های خانوادگی و فرهنگی فراهم کرده است. نور طبیعی و طراحی هنری فضا، عکس‌های بسیار زیبایی خلق می‌کند.

ثبت دیدگاه اولین نفر باشید که نظر می‌دهید.

با درج نظر امتیاز کسب کنید